Vandaag wil ik het hebben over de ‘heel’ in esports en hoe sommigen daarmee omgaan. Want sommige dingen die ik op internet voorbij heb zien komen over mensen die door fans wordt gezien als een slechterik is ronduit weerzinwekkend. Dat moeten en kunnen we niet toestaan. Deze column is eigenlijk een reactie op dingen die ik heb gelezen rondom het VALORANT-team van XSET, en dan met name BcJ.

Voordat we verdergaan moet ik hier wel vermelden dat ik BcJ persoonlijk ken. Ik kan niet zeggen dat ik hem als een vriend beschouw, want daarvoor hebben we te weinig contact gehad, maar ik durf wel te zeggen dat ik een vriendelijke band met hem heb, waardoor mijn mening wellicht wat gekleurd is. Ik zeg dat erbij omdat ik vind dat het belangrijk is dat jullie je eigen mening vormen. Mijn doel is om jullie met dit stuk aan het denken te zetten, maar dan is het wel belangrijk dat jullie het volledige plaatje hebben.

Goed, nu we dat hebben vastgesteld kunnen we verder. De ‘heel’ dus, van het Engelse woord voor ‘enkel’. Dit is een worstelterm waarbij een worstelaar een (in veel gevallen gespeelde) persoonlijkheid opzet waarbij hij of zij zich als een slechterik gedraagt. De persoon in kwestie speelt vals, daagt het publiek uit, vernedert de publieksfavoriet, ga zo maar door. Uiteraard heeft dit als doel om emoties op te wekken bij mensen.

In esports zijn er ook heels, hoewel minder vaak. Denk hierbij aan een IdrA uit StarCraft, die met zijn arrogante persoonlijkheid net zoveel fans als vijanden wist te verkrijgen. Toch weigeren de meeste spelers om een (heel) persoonlijkheid aan te meten, uit angst voor represailles. Of deze represailles nu van fans of van sponsoren komen is daarbij onbelangrijk. In VALORANT is er nog maar één team dat deze rol lijkt te hebben omarmd, en dat is XSET. Vooral tijdens VCT Champions, dat nu aan de gang is, vind het team het heerlijk om de slechterik te spelen. Maar dat heeft ook gevolgen gehad, die volgens mij alle boekjes te buiten gaan.

BcJ gaf een tijdje terug een interview waarin hij aangaf dat hij vond dat men zich aan het doodstaren was op een groepje spelers. Hij vond dat andere spelers, zoals stax van DRX en BcJ zelf wellicht de twee beste initiators waren die het spel kenden. Natuurlijk leidde dat tot een reactie van stax, die dacht dat BcJ een kippenrestaurant was, wat tot veel hilariteit leidde.

Maar er was ook een grote groep mensen die vond dat BcJ met zijn opmerking een grens was overgegaan. Hij zou andere spelers hebben beledigd, en verdiende het daarom om aangevallen te worden. Als dit alleen op zijn speelstijl zou zijn geweest – want toegegeven, de jongen had een dramatisch toernooi in Kopenhagen hoewel hij later zou onthullen dat hij hondsziek was tijdens het toernooi – dan was het nog tot daar aan toe geweest. Maar men begon hem ook op zijn uiterlijk aan te vallen, en op zijn ziektes.

Want dat BcJ geen makkelijk leven heeft gehad, dat bleek wel uit de documentaire die Riot Games uitbracht vlak voor het toernooi. Daarin zagen we hoe moeilijk BcJ het heeft gehad in zijn leven, en dat hij eigenlijk gewoon een hartstikke lieve en aardige jongen is. Dat zijn ego waarschijnlijk voor een groot deel gespeeld is.

Maar zelfs als zou blijken dat BcJ inderdaad zo erg was als werd beweerd. Zelfs als hij niet heeft geleden aan diverse ziektes in zijn leven die voor een groot deel zijn leven en uiterlijk hebben geschapen, dan nog zou hij alle vitriool gericht aan zijn persoon niet verdienen. Het enige wat BcJ deed was zichzelf ophypen en misschien anderen ook een beetje neerhalen.

In zulke situaties is het gepast om met gelijke munt terug te slaan, en dat doe je door iemand te pakken op zijn in-game prestaties. Om in plaats daarvan iemand belachelijk te maken en te pakken op dingen die hij of zij niet in de hand heeft is niet stoer. Het is triest, en het maakt je slechter dan de ‘slechterik’ die je zogenaamd op zijn plaats wil zetten. Want die slechterik, die is immers ook maar een mens.