Vorige week hadden we het al even over The International van Valve en hoe de ontwikkelaar dit toernooi bijna aan het gijzelen is. Dat sluit mooi aan op het onderwerp dat deze week in de Philips Hue Spotlight staat, namelijk: is het wel verstandig dat toernooien uitsluitend door ontwikkelaars worden georganiseerd?

Het antwoord is trouwens nee.

Oké, goed, je hebt misschien iets meer nodig dan alleen dat, dus laten we het eens uitpluizen. We gaan nu niet alleen naar Dota kijken maar ook naar League of Legends en CS:GO. League of Legends is hier het voorbeeld van hoe het eigenlijk niet moet, en CS:GO een voorbeeld van hoe het wel moet. Maar ook aan het model van CS:GO kleven problemen. Toch zijn die problemen voornamelijk problemen van overvloed dan problemen met de machtsverhouding zoals ze zijn bij League of Legends en Dota.

Oké, we hebben nu wat termen rond gegooid, tijd om er wat dieper op in te duiken. Als we naar het model van League of Legends kijken, dan zien we dat Riot Games eigenlijk alles in de pro scene regelt. Alle toernooien zijn van Riot en dat betekent dat Riot Games dus ook eigenlijk alles bepaalt. Dat heeft wel wat voordelen, maar ook een hele hoop nadelen.

Het voordeel is dat je een vast schema hebt. Je hoeft je als speler nooit druk te maken dat je niet kan meedoen aan een bepaald toernooi, want het enige schema waar Riot rekening mee hoeft te houden, is het eigen schema. Dat betekent dat je van te voren goed weet wat er in een jaar op je af gaat komen. Ook mooi is dat Riot de LEC en LCS heeft gecentraliseerd. Dat betekent dat je ook niet hoeft te reizen.

Toch zijn er ook veel nadelen. Het grootste nadeel laat zich raden: al jouw inkomen komt van één toernooiorganisator. Dat betekent dat één toernooiorganisator, die tevens het spel ontwikkelt, opeens kan bepalen dat jij al jouw inkomen gaat kwijtraken. Daarnaast ben je altijd het gezicht van het product. Stel je voor dat je graag een ander spel wilt streamen om wat extra inkomsten te vergaren. De organisator kan dan besluiten dat dit tegen hun waarden instroomt en je verbieden om dat te doen. Keuzevrijheid is dus volledig weg. Ook is het nog maar de vraag of je überhaupt wel kritiek kan leveren op het spel. Je moet constant rekening houden met het feit dat als Riot besluit dat het je niet mag, je dan een groot probleem hebt.

Aan de andere kant heb je dus Counter-Strike. Het spel van Valve is relatief vrij als het aankomt op welke toernooi organisatoren een toernooi opzetten. Ook dat heeft voor- en nadelen. Het voordeel is natuurlijk dat je niet meer afhankelijk bent van één corporatie die op een slechte dag kan besluiten om je af te sluiten. Daarnaast is er ook veel variëteit qua toernooien. Soms heb je heel serieuze toernooien zoals de BLAST-toernooien, en soms heb je meer casual toernooien zoals de cs_summit.

Het nadeel is dat je schema wel ontzettend snel volloopt. Dat hebben we de afgelopen paar jaar al een aantal keer gezien, wanneer spelers aangeven dat ze de drukte van al het reizen en de vele toernooien, het vele oefenen en het nauwelijks hebben van vrije tijd niet meer aankunnen en een pauze nodig hebben. Ook is er soms een overlap van toernooien, waardoor je misschien keuzes moet maken aan welke toernooien je meedoet.

Toch is het over het algemeen een veel fijner gevoel om te weten dat je niet afhankelijk bent van de grillen van één organisator. Er staat te veel op het spel in een zeer korte carrière om zoveel risico te lopen. We zeggen niet dat deze spelers veel risico lopen, maar de kans is aanwezig en dat maakt het al eng. Daarom is het zeker geen slecht idee dat er meerdere toernooi organisatoren zijn voor een game.